Mbrojtja e ish-deputetit, Rexhep Selimi, ka ankimuar në Gjykatë të Apelit, vendimin e gjykatësit paraprak, me anë të së cilit këtij të fundit i ishte vazhduar paraburgimi, mirëpo paneli i Apelit ka refuzuar ankesën e tyre, shkruan Betimi për Drejtësi.

Sipas vendimit, në Apel, Selimi zhvillon dy baza ankimore që konsistojnë në gabimet e supozuara të ligjit dhe fakteve, si dhe në keqpërdorimin e pretenduar të diskrecionit të kryer nga gjyqtari i procedurës paraprake.

Mbrojtja kishte kërkuar që Paneli i Gjykatës së Apelit të ndryshojë vendimin e kundërshtuar dhe të urdhërojë kushtëzimin e tij të menjëhershëm lirim deri në 30 ditë para fillimit të gjykimit.

Sa i përket bazës së parë të apelit që kishte të bënte me gabime të pretenduara lidhur me (REDAKTUAR), thuhet se në fillim Paneli rikujton se është e arsyeshme dhe e përshtatshme që gjyqtari i procedurës paraprake të krahasojë kushtet e aplikueshme në paraburgim me ato të zbatueshme sipas masave të propozuara zbutëse, si një mjet për të vlerësuar realizueshmërinë e këtyre të fundit.

“Nga ana tjetër, Paneli pajtohet me Selimin se gjyqtari i procedurës paraprake duket se ka keqinterpretuar nenin 24(1) të Udhëzimit të Praktikës mbi Vizitat, pasi gjetja e tij sugjeron se [REDAKTUAR] janë kufizuar në [REDAKTUAR], ndërsa dispozita thotë se [REDAKTUAR ] është minimumi [REDAKTUAR]. Megjithatë, sipas parashtresave të vetë Selimit, [REDAKTUAR] e tij ndodh afërsisht [REDAKTUAR] në paraburgim, dhe ndonjëherë [REDAKTUAR]”, thuhet në këtë vendim.

Sipas vendimit, duke pasur parasysh se [REDAKTUAR], [REDAKTUAR] është ende [REDAKTUAR] sesa [REDAKTUAR] që mund të ndodhë sipas masave të propozuara zbutëse.

“Përveç kësaj, edhe vizitat private kanë disa kufizime në lidhje me, për shembull, për [REDAKTUAR], dhe Shefi i Paraburgimit mban në çdo rrethanë autoritetin për të marrë çdo masë urgjente sigurie. Prandaj, paneli konsideron se keqinterpretimi i nenit 24(1) të Udhëzimit Praktik mbi Vizitat nga gjyqtari i procedurës paraprake nuk e zhvlerësoi krahasimin e tij të përgjithshëm me [TË REDAKTUAR] në paraburgim dhe gjatë lirimit të përkohshëm”, thuhet tutje.

Në fund, thuhet se paneli rikujton se detyrimi i gjyqtarit të procedurës paraprake për të kërkuar dhe vlerësuar, proprio motu, të gjitha masat e arsyeshme zbutëse përtej atyre të ngritura nga mbrojtja nuk është i pakufishëm, por duhet të udhëhiqet nga rrethanat e secilit rast.

Kurse, sa i përket pikës së dytë thuhet se në fillim, Paneli konstaton se Selimi ka dështuar të tregojë se ishte e gabuar që gjyqtari i procedurës paraprake të shikonte masat e propozuara lehtësuese në tërësi dhe të konkludonte se, edhe nëse rreziqet e paraqitura nga vizitorët mund të zbuten duke përdorur masat e propozuara. masat e monitorimit, [REDAKTUAR] do të përbënte ende një rrezik sipas nenit 41(6)(b)(ii) dhe (iii).

Sipas panelit të Apelit, gjyqtari i procedurës paraprake konstatoi, në mënyrë të saktë në dritën e gjetjeve të Panelit të mësipërm në bazën e parë të apelit, se monitorimi virtual i vizitorëve të miratuar paraprakisht nuk do të ishte adekuat për të korrigjuar faktin se [REDAKTUAR], siç u tha më lart në pikën 1 të ankesës së Selimit.

“Ky konstatim e bën në mënyrë efektive pjesën e mbetur të apelit të Selimit të diskutueshëm pasi, edhe nëse monitorimi virtual i vizitorëve të miratuar paraprakisht do të ishte i suksesshëm, ai nuk do të korrigjonte faktin se [REDAKTUAR]. Megjithatë, Paneli i Apelit megjithatë do t’i trajtojë argumentet e mbetura në këtë bazë të ankesës shkurtimisht më poshtë”, thuhet tutje.

Sipas vendimit, konkretisht, Paneli nuk gjen bazë për argumentin e Selimit se gjyqtari i procedurës paraprake e ka keqkuptuar propozimin e Selimit që Sekretaria të mbajë përgjegjësinë parësore të monitorimit.

“Së fundi, Paneli nuk sheh asnjë meritë në kundërshtimin e Selimit ndaj gjetjeve të gjyqtarit të procedurës paraprake mbi mjaftueshmërinë e masave të propozuara monitoruese për vizitorët. Konkretisht, në kundërshtim me parashtresat e Selimit, gjyqtari i procedurës paraprake nuk konstatoi se kishte [REDAKTUAR], por përkundrazi se [REDAKTUAR], përveç nënvizimit [REDAKTUAR]. Selimi nuk ka arritur të vërtetojë një gabim në këtë drejtim. Së fundi, Paneli e hedh poshtë si të pabazuar argumentin e Selimit se gjyqtari i procedurës paraprake ka bërë “konstatime të nënkuptuara” që kanë injoruar mundësinë që një vizitë të pezullohet”, thuhet në këtë vendim.

Ndryshe, më 29 prill, Zyra e Prokurorit  të Specializuar ka dorëzuar një aktakuzë të ndryshuar ndaj Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Rexhep Selimit e Jakup Krasniqit.

Prokuroria po pretendon se katër të akuzuarit kanë kryer krime lufte edhe në Gjilan, Budakovë e Semetishtë.

Në aneksin e publikuar sa i përket krimeve që pretendohen se ndodhën në Semetishtë dhe Budakovë, prokuroria ka listuar krimet e luftës si arrestimi dhe ndalimi i paligjshëm ose arbitrar, trajtim mizor ose çnjerëzor, torturë, vrasje. Ndërkaq, si krime kundër njerëzimit i ka listuar burgimin, vepra të tjera çnjerëzore, torturën, vrasjen, zhdukjen e personave me forcë dhe persekutimin.

Kurse, për krimet që pretendon që ndodhën në Gjilan, si krime lufte i ka listuar arrestimi dhe ndalimin e paligjshëm ose arbitrar, trajtimin mizor ose çnjerëzor, torturën dhe  vrasjen. Ndërsa, si krime kundër njerëzimit ka listuar burgimin, vepra të tjera çnjerëzore, torturën, vrasjen dhe persekutimin.

Më 9 nëntor të vitit 2020, në paraqitjet e tyre të para, Jakup Krasniqi e Hashim Thaçi janë deklaruar të pafajshëm për akuzat që u vihen në barrë.

Njëjtë është deklaruar edhe Veseli në paraqitjen e tij më 10 nëntor, sikurse edhe Selimi më 11 nëntor.

Aktakuza ndaj Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Rexhep Selimit dhe Jakup Krasniqit është konfirmuar më 26 tetor 2020.

Sipas akuzcs, së paku midis marsit 1998 deri në shtator 1999, Hashim Thaçi, Kadri Veseli, Rexhep Selimi, Jakup Krasniqi dhe anëtarë të tjerë të ndërmarrjes kriminale të përbashkët kishin qëllimin e përbashkët për të siguruar dhe ushtruar kontroll mbi të gjithë Kosovën përmes metodave që përfshinin frikësimin, keqtrajtimin, ushtrimin e dhunës dhe eliminimin e paligjshëm të atyre që konsideroheshin si kundërshtarë.

“Ndër këta kundërshtarë përfshiheshin persona që ishin, ose që konsideroheshin se kishin qenë: (a) bashkëpunëtorë ose të lidhur me forca, zyrtarë ose institucione shtetërore të RFJ-së, ose që (b) ndryshe nuk mbështetnin qëllimet ose metodat e UÇK-së dhe më vonë të QPK-së, ndër të cilët persona të lidhur me LDK-në dhe serbë, romë dhe persona të kombësive të tjera (bashkërisht, ‘kundërshtarët’). Ky qëllim i përbashkët përfshinte krimet e përndjekjes, burgosjes, arrestimit dhe ndalimit arbitrar ose të paligjshëm, akte të tjera çnjerëzore, trajtimin mizor, torturën, vrasjen dhe zhdukjen me forcë të personave”, thuhet në aktakuzë.

Tutje, në aktakuzë përmenden edhe Azem Syla, Lahi Brahimaj, Fatmir Limaj, Sylejman Selimi, Rrustem Mustafa, Shukri Buja, Latif Gashi dhe Sabit Geci.

Sipas aktakuzës, të akuzuarit bashkë me udhëheqësit tjerë të UÇK-së kontribuuan në arritjen e qëllimit t përbashkët.

“Si alternativë, disa ose të gjithë këta individë nuk ishin anëtarë të ndërmarrjes kriminale të përbashkët, por u përdorën nga anëtarë të ndërmarrjes kriminale të përbashkët për të kryer krime për realizimin e qëllimit të përbashkët (së bashku me anëtarët e NKP-së, bashkërisht ‘anët